Australische Reynolds is leergierig en gaat voor de bloemen
Een opvallende naam op de startlijst van de Ronde van Lekkerkerk voor vrouwen is die van Matilda Raynolds. De 34-jarige Australische rijdt pas vijf jaar wedstrijden en kwam onlangs alleen naar Nederland, om hier meer wedstrijden te rijden. En dat gaat goed. Vrijdag werd ze bijvoorbeeld vijftiende in de internationale klassieker Veenendaal-Veenendaal. “Racen in Europa is het toppunt van wielrennen voor vrouwen. Hoewel ik wat successen heb gehad in Australië en de Verenigde Staten, is dit niet te vergelijken met het goed doen in Europa, want dat zijn de resultaten waar de beste ploegen ter wereld naar kijken.”
Ze mag dan laat aan haar wielercarrière begonnen zijn, Raynolds is ambitieus. “Ik ben hier, zoals veel Aussies voor mij, om te leren en mezelf de beste kans te geven om de benodigde resultaten te behalen”, zo vertelt ze. “Ik heb het geluk dat ik bij een enorme supporter van het vrouwenwielrennen Harrie van der Horst logeer. Hij woont in Nederland, dus daar kun je me de komende zes weken vinden.”
In die zes weken wil de Australische zoveel mogelijk wedstrijd rijden in Europa. Welke dat zijn is nog wel de vraag, dus elke wedstrijd is mooi meegenomen. “Mijn programma hangt ook af van waar ik als gastrenster aan kan sluiten. Ik ben erg dankbaar dat ik namens het Restore Cycling Team in twee belangrijke wedstrijden kan starten, maar hoop op meer kansen in België, waar zij niet zijn uitgenodigd. Het is mij altijd gezegd dat de klassieke wedstrijden me zouden moeten liggen, hoe langer en zwaarder hoe beter voor mij. Ik ben niet alleen bezig met aan mezelf te bewijzen dat ik hier hoor, maar probeer deze periode ook aan te grijpen om te leren en te groeien als het gaat om vaardigheden en mentaliteit.”
Anders koersen in Europa
Criteriums rijden met veel publiek, dat is Raynolds van haar tijd in Amerika wel gewend. Toch ziet ze ook zeker verschillen met de wedstrijden op de verschillende continenten waar ze actief was. “Het tactische deel is eigenlijk overal ter wereld wel gelijk”, zo vertelt ze. “Zorg dat je vooraan rijdt, hard starten, dan je plek innemen en vervolgens opletten voor aanvallen in het tweede deel van de race. Het verschil zit hem vooral in de grootte van het peloton, de snelheid en het wegmeubilair. Ik vond het geweldig om als vijftiende te eindigde in Veenendaal-Veenendaal, na een zeer lange, hectische, regenachtige en winderige wedstrijd. Dit was een typisch Europese wedstrijd. Waar in Amerika en Australië de sterkste rensters al vroeg vooraan zitten, leek het alsof iedereen nu nog aanwezig was voor de finish.”
In de Ronde van Lekkerkerk kan Raynolds zich opmaken voor een wedstrijd met veel sterke tegenstandsters. Met onder meer Ellen van Dijk, Lucinda Brand, Pauliena Rooijakkers, Karlijn Swinkels en Nina Kessler in het peloton, is de concurrentie enorm. Hoewel we het wel doen, zegt ze; “Mijn naam verdient het niet om in dezelfde alinea te staan als die namen. Het zijn legendes. De beste in onze sport.”
Actief zijn
Dat ze tegen ze opkijkt, wil echter niet zeggen dat de Australische renster niet gaat proberen om de Nederlandse toprensters het vuur aan de schenen te leggen. “Het wordt heel gaaf om met de beste rensters te koersen. Je kunt veel leren door binnen het peloton naar de beste ter wereld te kijken. Ze zullen waarschijnlijk op een ander niveau zitten, aangezien ze zich midden in hun tweede deel van het seizoen bevinden, na de klassiekers. Mijn doel wordt om er in de finale nog bij te zitten, om mee te doen en om actief te zijn. De wedstrijd zal heel zwaar zijn, maar ik zal blij zijn als ik er richting de finish nog veilig bij zit en zal natuurlijk voor de bloemen gaan.”