Sissy van Alebeek: “Altijd gekkenhuis in Lekkerkerk”

Nog altijd rijden er wat rensters rond, die ze toen al in het peloton tegenkwam, maar toch is het al bijna negen jaar geleden dat Sissy van Alebeek haar laatste wielerwedstrijd reed. Haar laatste overwinning als wielrenster? De Ronde van Lekkerkerk, in haar afscheidsjaar 2009. Het was haar derde zege in de koers, waarmee ze nog altijd recordhoudster is. “Het was altijd gekkenhuis in Lekkerkerk”, kijkt de Brabantse terug. “In de finishstraat stond het wel vier of vijf rijen dik! Heel leuk om daar te rijden.”

Van Alebeek stopte met wielrennen, werd ploegleidsters, deed qua werk meer dingen in de wielersport en vertrok uiteindelijk ook. Inmiddels is ze echter weer zijdelings betrokken. “Ik werk bij Tui, de vakantieaanbieder”, vertelt Van Alebeek . “Zij zijn een tak met sportreizen begonnen. Eerst met hardlopen en vervolgens wilden ze ook wielrennen doen. Daarvoor ben ik erbij gekomen. We bieden wielerreizen aan zoals naar de Dolomieten marathon en de Ronde van Vlaanderen, maar ook trainingsstages en vakanties. Dat heb ik voor ze opgestart en doe ik nu anderhalf jaar.”

En zelf fietsen? “Ja, dat zou wel weer wat meer moeten, haha. Ik heb een heel mooie nieuwe fiets gekocht, maar vorig jaar reed ik toch meer. Maar het gaat nu wel weer gebeuren!”

Drie keer over was ze de beste in Lekkerkerk. Voor het eerst in 2001. Daarna moest ze er even op wachten, maar in 2007 en 2009 was het opnieuw raak. “Hoe ik die overwinningen pakte? Dat weet ik eigenlijk niet meer. Wat ik me juist wel kan herinneren is het rondje; bocht voor bocht en waar de wind staat. Ik weet nog dat je keihard op de laatste bocht af moet gaan. En dan het publiek daar. Het was bijna altijd goed weer, dat staat me ook wel bij. Dan was iedereen dus vrolijk en dat maakt het extra leuk om er te rijden.”

‘Reed alleen maar criteriums’
Ze wil toch nog wel even een kanttekening maken bij haar overwinningen. Want, zo stelt ze, je moet de toprensters die er destijds ook reden niet tekort doen. “De toprensters reden het hele voorjaar in het buitenland”, vertelt Van Alebeek. “In die laatste jaren deed ik dat niet meer. Ik reed alleen maar criteriums. En wie wedstrijden fietst of heeft gefietst weet, criteriums rijden is ook een kwestie van heel veel doen. Begin maart begon mijn criteriumseizoen al in Oud-Vossemeer. Dan had je wel een voorsprong op die rensters in de UCI-ploegen, die het hele voorjaar buitenlandse koersen hadden gereden, ook al waren die zeker sterk. Maar ik had ook een goede sprint en dan kun je het die meiden heel moeilijk maken.”

Van Alebeek koos er dus bewust voor om in haar laatste jaren als renster vooral criteriums te rijden. “Ik had niet meer zo’n zin in al die buitenlandse koersen. De criteriums vond ik juist super mooi om te doen. Altijd spektakel en hard rijden vanaf de start! Ik reed ze ook bijna allemaal samen met Arenda Grimberg. En we hadden toen ook een team, Odysis, waarmee we veel criteriums samen reden. Met die andere meiden er ook bij hadden we altijd super veel lol.”

‘Fietsen altijd graag gedaan’
Het is dan ook niet verbazingwekkend om te horen dat de oud wielrenster met een goed gevoel terugkijkt op haar carrière. “Met heel veel plezier! Ik heb er super veel lol aan beleefd en veel mooie dingen meegemaakt. Het fietsen heb ik altijd heel graag gedaan en dat is misschien ook wel het allerbelangrijkste. Ik trainde graag en vond het leuk om wedstrijden te rijden. Het was een heel leuke tijd! En ja, ik heb ook nog een paar mooie wedstrijden gewonnen. In het buitenland had ik vaak wat meer moeite, maar de vlakke Nederlandse koersen met wind die lagen me wel.”

Ze is blij om te zien hoe het vrouwenwielrennen zich de laatste jaren weet te ontwikkelen. “Dat is super goed”, stelt Van Alebeek. “Daar ben ik heel blij mee. Ik volg het iets minder intensief, maar krijg dat wel mee. En ik zie dat het steeds groter opgepakt wordt. In het begin was er een klein groepje voorvechters dat voor de belangen van de vrouwen opkwam, maar ik zie dat die groep steeds groter wordt. Dat is super goed, want dat verdienen ze ook. In Nederland is het niveau ook niet voor niets zo hoog. Stuk voor stuk zijn ze die rensters er super professioneel mee bezig.”

Foto: Sissy van Alebeek zit nog altijd op de fiets, hetzij wat minder dan in het verleden.