Zijn naam is (Peter) Haas: onze man achter de schermen
Je hebt van die mensen die ‘ademen wielrennen’. En als ze dan ook nog de Ronde van Lekkerkerk ‘ademen’, dan heb je in onze ogen een gouden combinatie. Peter Haas is zo iemand en één van een fijne groep mensen die de wielerronde iedere keer weer mogelijk maken. Maar wat doen die mensen nu precies? Daar voelden we Peter ditmaal eens over aan de tand. “De Ronde van Lekkerkerk betekent voor mij een leuke dag met veel bekenden en een feest voor bijna iedereen. Dat je daarbij ook nog eens een leuk babbeltje kunt maken met olympische- en wereldkampioenen, geeft het nog een extra leuk tintje.”
Waar hij bij de Stichting Wielercomité Lekkerkerk vooral bekend staat als de man die de handen uit de mouwen steekt, blijkt dat dat bij zijn kennismaking met de wielersport wel anders was. “Vanaf mijn jeugd was er altijd al interesse in de racefiets, maar dat was omdat ik toen nog dacht dat je met tien versnellingen vanzelf harder ging”, vertelt Peter met een lach. “Maar op mijn zestiende heb ik van mijn eerste gespaarde salaris een ‘echte’ racefiets gekocht en toen ben ik gewoon gaan toeren. Via een toerploegje, waar ik op een gegeven moment alles op een hoop fietste, ben ik met De Waardrenner in contact gekomen en zo in de wedstrijdsport terecht gekomen.”
De meest gangbare carrière werd het niet. “Ik heb in drie periodes gereden, waarbij ik er steeds een jaar of tien tussenuit ben geweest. Daarbij reed ik mijn wedstrijden op de weg en de baan, maar na een nare val nu bijna drie jaar geleden, merkte ik dat ik gewoon niet meer durfde te koersen en dus heb ik mijn licentie “Mijn mooiste koers was ooit De grote Paasprijs, die op de dag zelf voor en over het parcours van de Ronde van Vlaanderen verreden werd, waardoor het zwart zag van het volk. Dat was echt een super ervaring. Het was net alsof wij de profs waren. De uitslag was helemaal niks, maar het was wel een super dag.”
Technische- en parcours gerelateerde zaken
Over super dagen gesproken; de Ronde van Lekkerkerk! Peter behoort tot het bestuur, maar wat doet hij nu precies? “Mijn taak bestaat voornamelijk uit technische- en parcours gerelateerde zaken, zoals de staat van het wegdek, de opbouw van het start- en finishgebied van het criterium en het startgebied voor de tijdrit met afrit. Voor de rest zorg ik voor de chauffeurs van de voorrijwagens en op de dag zelf mag ik alles oplossen wat zich voordoet. Ook het ‘onderhoud’ en de opslag van alle materialen die ons eigendom zijn valt onder mijn verantwoording.”
Na twee jaar zonder koers, is het nu eindelijk dan zover dat het evenement weer op de rol staat. We vroegen Peter waarom dat in zijn ogen zo belangrijk is. “Je merkt aan alles en iedereen dat ze weer toe zijn aan een feestje, we zijn niet gemaakt om binnen te zitten. Sponsors vroegen uit zichzelf of ze niet wat meer moesten geven dit jaar, dus die hebben er ook wel zin in. Ook de renners schreven zich massaal in zodra dat kon en ook dat was eerdere edities anders, toen eigenlijk iedereen tot de laatste weken wachtte met inschrijven.”
‘Een dag waar we nog lang over napraten’
Peter kijkt ernaar uit om er donderdag een mooie dag van te maken; “Waar ik naar uitkijk is dat we met elkaar weer een mooie wielerdag in elkaar zetten, waar iedereen nog lang over napraat. Dat is voor ons de mooiste beloning en dat is waar ik dan ook naar uitkijk; een leuke dag voor iedereen met mooi weer en nog mooiere koersen. Dat maakt het voor mij een geslaagde editie. En als we na afloop allemaal aan de afsluitende borrel zitten en er geen calamiteiten zijn geweest, dan is het voor mij een geslaagde dag geweest.”
Foto: Stephan Tellier